Sebastiano del Piombo, „Wskrzeszenie Łazarza”, 1518 – w audycji „Jest taki obraz”
„Wskrzeszenie Łazarza” to dowód przyjaźni pomiędzy wielkim artystą z Florencji – Michałem Aniołem, a mniej znanym Wenecjaninem Sebastianem del Piombo. Spotkali się w Rzymie w 1511 roku. Razem stworzyli kilka dzieł o ogromnej sile i wyrazie. Ich artystyczna współpraca w dużej mierze wynikała z rywalizacji z trzecim wielkim mistrzem – Rafaelem. Kardynał Giulio de Medici, późniejszy papież Klemens VII, zlecił dwa obrazy do katedry w Narbonne – w 1516 „Przemienienie Pańskie” u Rafaela i w 1517 „Wskrzeszenie” Łazarza” u Sebastiana del Piombo. Sebastiano i Rafael malowali je w wielkiej tajemnicy. Zapowiadała się wielka rywalizacja.
Sebastiano zaczął malować swój obraz sam, łącząc wspaniały, malowniczy i nastrojowy wenecki pejzaż z grupą postaci, wykonaną w monumentalnym, rzymskim stylu. Jednak gdy w 1518 roku Michał Anioł przyjechał na chwilę do Rzymu i zobaczył dzieło przyjaciela w jego pracowni, postanowił dostarczyć mu rysunki do najważniejszych postaci. Niektóre z nich zachowały się, to m.in. rysunki Chrystusa i Łazarza. Sebastiano wykorzystał je i przemalował obraz. Zachowała się również korespondencja pomiędzy artystami, w której Sebastiano informuje Michała Anioła o postępach pracy. Czy udało im się pokonać Rafaela i jak się skończyła ta rywalizacja?
Sebastiana del Piombo, „Wskrzeszenie Łazarza”, 1518, National Gallery w Londynie – w audycji Polskiego Radia "Jest taki obraz"
Może zainteresuje Cię...
Wszelkie teksty przedstawione na stronie grazynabastek.pl są objęte prawem autorskim. Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody Autorki jest zabronione.
Projekty logotypów: Darek Bylinka – Ubawialnia
Wykonanie strony: Sztuka do kawy
Zdjęcie w nagłówku strony: © Matthew Hollinshead